Pokój Kajusza

Sulpicia

Nic się nie stało.

Caius

:patrzy na nią: Ty lepiej idź szukaj tego Marcusa...

Sulpicia

:wstaje i bez słowa wychodzi:

Caius

:głupio się czuje, że ją wywalił, ale wstaje i kładzie się na łóżko myśląc o At:

Nicole

::wchodzi:: No kurcze..to też nie tu...::wychodzi::

Athenodora

::wchodzi i powoli podchodzi do łóżka na którym leży Caius::

Caius

:wyczuwa kogoś, więc otwiera oczy i patrzy w tę stronę. Widzi stojącą nad nim Athenodore, więc wstaje szybko i przytula ją do siebie bardzo mocno:
Gdzie...gdzie ty byłaś przez te trzy lata?!
:Nadal ją przytula;

Athenodora

::przytula się mocno do niego. Łzy ciekną jej po policzkach. Nic nie mówi.::

Caius

:łapie ją za ramiona i patrzy jej w oczy:
Kochanie co się stało...gdzie byłaś? :ściera jej łzy palcami:

Athenodora

Ja..ja....och Kajuszu....::rzuca mu się w ramiona:: Jak ja za tobą tęskniłam.

Caius

:trzyma ją w ramionach i głaszcze ją po policzku: Ja też tęskniłem....ale czy odpowiesz mi na pytanie? Gdzie byłaś? Martwiłem się..

Athenodora

::wtula się w niego.:: Byłam, byłam na północy z buntownikami. Pojmali mnie. Ale już żyje tylko jeden.::wtula się mocniej w niego.:: Już nigdy, nigdy cię nie zostawie. Obiecuje.

Caius

Buntownicy...znowu? :ciężko wzdycha: Dobra nieważne...ważne, że jesteś już tu ze mną....Matko At, nawet nie wiesz jak się martwiłem. Myślałem, że odeszłaś ode mnie...::przytula ją do siebie mocno:

Athenodora

Ty głuptasku, nigdy od ciebie nie odejde.Nigdy!::całuje go w usta::

Caius

: oddaje pocałunek ciesząc się, że wróciła.: