Pokój Aro (Tylko dla VIP-ów)

Sulpicia

Który może i mnie ranił ale wiem, że na pewno kochał. Gdybym tak bardzo pragnęła wolności i lepszego męża to poprosiłabym o rozwód kilka lat po ślubie. :patrzy na niego:

Aro

Ale ty zasługujesz na tego lepszego. ::wywrócił oczami:: I to jest oczywista, oczywistość.

Sulpicia

Od kiedy ty wiesz co jest dla mnie najlepsze i na kogo zasługuję? Chyba ja wiem najlepiej kogo kocham :unosi brew i patrzy na niego:

Aro

Tak wiesz. Ale ja już sobie obiecałem, że...że już nigdy, ale to nigdy się nie ożenie. A wiesz czemu? Bo wiem jaki jestem. To proste. Zimny drań... I nie zaprzeczaj.
I nie chcę już z tobą być, ale nie dlatego, że cię nie kocham, ale dlatego iż nie umiem się zmienić i zawsze już będe ci krzywde wyrządzał.

Sulpicia

Nie będę zaprzeczać. Jakbyś zmienił kiedyś zdanie to wiesz gdzie mnie znaleźć. :wstaje i patrzy na niego:

Aro

Nie czekaj na mnie... ::burknął pod nosem:: Prosze....

Sulpicia

Nie proś.:idzie do drzwi, zatrzymuje się przed nimi i patrzy na niego: A i jeszcze jedna rzecz. :odwraca głowę w drugą stronę by nie mógł spojrzeć jej w oczy: Gdyby ktoś mnie szukał...to nie wiesz gdzie jestem. Po prostu wyjechałam i nie wrócę, rozumiesz?

Aro

Tak. ::popatrzył na nią.::

Sulpicia

To dobrze, a teraz już raczej nie będę ci przeszkadzać...:wzdycha i patrzy na niego:pozdrów Jane

Jane Volturi

[No jpd! Co ty masz do tej biednej Jane?! No kurcze....]

Aro

To nie jest śmieszne Su. ::wywrócił oczami, wstał i podszedł do niej:: Ułóż sobię życie Su... ::powiedział smutno, pocałował ją w policzek i ciężko pogramolił się...gdzieś tam na zamek::

Sulpicia

Mm szkoda, bo mnie to bawi. A żebyś wiedział, że nie będę cię słuchać :mówi do siebie i wychodzi:

Aro

::wchodzi z Carmen i stawia ja na ziemi. Zaśmiał się i znów ją pocałował::

Carmen.

:oddała pocałunek, wsunęła ręce pod jego t-shirt i sprawnie się go pozbyła;

Aro

::szybkim i zgrabnym ruchem zdjął z niej bluzkę, nie przestając jej całować::