Dom Carmen.

Santiago.

tak! :podnosi głowę i zaczyna ją całować:

Carmen.

:oddaje pocałunki:

Santiago.

:zachłannie pogłębia pocałunki podnosząc głowę wyżej:

Carmen.

:wplata palce w jego włosy i oddaje pocałunki z równym zaangażowaniem:

Santiago.

:przesuwa ręką od jej uda po talię. drugą zatrzymuje na jej łopatkach:

Carmen.

:odsuwa się lekko: not now, darling. :mruknęła i pocałowała go jeszcze raz, krótko: Muszę zapolować. Idziesz ze mną? :zapytała i stanęła obok kanapy:
[sorry, ale muszę spadać xd ]

Santiago.

zaczekam tu na Ciebie :uśmiecha się tajemniczo:

[spoko xd]

Carmen.

jak wolisz. :uśmiecha się i wychodzi:

Santiago.

albo poczekaj :biegnie za nią:

[to ja też spadam xdd]

Carmen.

:wchodzi i udaje się pod prysznic. Owija się ręcznikiem, wrzuca poplamioną krwią sukienkę do kosza na pranie i udaje się do garderoby. W kilka sekund później była już ubrana. Spryskała łokcie ulubionymi perfumami i wyszła:

:weszła do domu i od razu skierowała się do garderoby. Zdjęła ubrania i wsunęła swoje zgrabne nogi w dopasowane dżinsy, ubrała luźną bluzkę
[ [link widoczny dla zalogowanych] ] i na boso udała się do salonu, po drodze zmieniając kolczyki. Otworzyła drzwi prowadzące na taras i usiadła po turecku, na podłodze, przy stoliku z laptopem i wielkim arkuszem papieru, zabrała się wykonywanie zaległych projektów:

Santiago.

:przygląda się jej siedząc na drzewie: xd

Carmen.

:przygryzła wargę, związała włosy i zabrała się za kolejny projekt:

Santiago.

:z uśmiechem przygląda się jej pracy. nie oddycha:

Carmen.

:oparła się plecami o sofę w głowie szukając kolejnych pomysłów:

Santiago.

:zeskakuje z drzewa lądując na ugiętych nogach na tarasie. nie prostując się ponosi na nią wzrok z łobuzerskim uśmiechem: