Dom Carmen.

Carmen.

:westchnęła i pogłaskała go po policzku: obiecuję, że tego nie zrobię.

Santiago.

:uśmiecha się lekko: a ja nie mam w planach całować się z inną wampirzycą.

Carmen.

i całe Twoje szczęście.

Santiago.

bardzo byłabyś zazdrosna? :uśmiecha się drocząc się z nią:

Carmen.

:uśmiechnęła się łobuzersko: noo... tak troszeczkę.

Santiago.

troszeczkę? :udaje obrażonego i odsuwa się trochę co skutkuje spadnięciem z kanapy. śmieje się leżąc na podłodze, na plecach:

Carmen.

:śmieje się i nachyla się nad nim, nadal leżąc na kanapie: no... może trochę bardziej niż troszeczkę.

Santiago.

:próbuje zachować obrażoną minę, ale się śmieje. zakłada ręce na piersi.: w takim razie się stąd nie ruszam

Carmen.

skoro Ci wygodnie... :kładzie się wygodnie na kanapie i ogląda końcówkę filmu:

Santiago.

:sięga ręką i ściąga ją bezceremonialnie z kanapy, tak że spada na niego: myślę że Tobie też tu będzie wygodnie :uśmiecha się łobuzersko:

Carmen.

hej, to był brutalny zamach na moje życie ! :udaje oburzenie:

Santiago.

:trzyma ją za nadgarstki i całuje je. C. siedzi na nim: przecież wiesz że nie zrobiłbym Ci krzywdy ...

Carmen.

wiem,wiem. :całuje go krótko:

Santiago.

hej, ja chcę jeszcze! :śmieje się:

Carmen.

jeszcze.. ? :unosi brew, uśmiecha się łobuzersko i pochyla się nad nim, tak, że prawie dotykają się ustami: