Plac główny Volterry

Demetri

:wchodzi z Nikki na plac. Czają się w jakieś uliczce:

Nicole

:Ścisneła jego ręke, zza zakrętu wyszła grupka ludzi:

Demetri

:uśmiechnął się:
Zaczekaj z tej strony, ja ich minę i ich zamkniemy.
:odszedł od niej jak powiedział tak zrobili i zaatakowali ludzi:

Nicole

:po nasyceniu się nimi oblizała wargi i wytała je rękawem:

Demetri

:gdy skończył pić krew ostatniego wyprostował się i uśmiechnął. Poczył, że ma troszkę krwi na brodzie więc ją wytarł i podszedł do niej:
Od razu lepiej...

Nicole

::objeła go:: No, ja tego nie stwierdze. ::uśmiecha się::

Demetri

:pocałował ją krótko, po czym spojrzał jej w oczy:
Ahh, mnie jest łatwiej. :zaśmiał się:

Nicole

A ja nigdy nie przebywłam wsród ludzi..::uśmiecha się:; Chodźmy z tąd. Nie lubię przebywać wród trupów.::

Demetri

:zaśmiał się: Mio nie przeszkadzają...
:trzymając ją za ręke poszli spowrotem do niego:

:wchodzi na plac i podchodzi do seksownej, wysokiej blondynki, która również jest wampirem. Cmoknęli się na powitanie w policzek. Dziewczyna pierwsza zabrała głos: Witaj skarbie. Długo cię nie widziałam. Dobrze, że już wróciłeś, bo nie mogłam wytrzymać z tęsknoty. : on zdenerwowany odpowiedział jej: Mhm. Wspaniale....
Ona: Co ci?
On: To, że jesteś moim problemem, nie możesz się odczepić...czego chcesz?
Ona: Czego chcę? Ojj głuptasie chciałam znów poczuć jak to jest być w twych objęciach. Stęskniłam się za twoimi pie... :noie dokończyła, bo on jej przerwał: Nie kocham cię.
Ona: Co?!
On: Już ci to mówiłem trzy razy...dalej nie dociera?
Ona: Nie! Bo...a zresztą. :dziewczyna przyciągnęla się do niego i zaczęła go brutalnie całować, on nie mógł się wyzwolić, po chwili jednak udało mu się to.:
On: Weź wreście zrozum, że z tobą nie będę! Mam kogoś...kogo kocham...
Ona: Tak? Pff...niby kogo?
On: Córkę Pana...
Ona: Że co?! Ile ona ma lat...?
On: Pięć, lecz wygląda na 17, jest półwampirem.
:dziewczyna zaśmiała się: Obniżasz swoją godność Demetri. Jesteś z siedemnastolatką tylko po to, by dorwać się do tronu? Hahaha jesteś żałosny...
On: A jednaj mnie kochasz? To ty jesteś żałosna...nie jestem z nią dlatego...jestem z nią z czystej miłości, lecz ty nie wiesz co to znaczy.
Ona: Ja nie wiem?! Ja wszystko wiem...i nie poddam się tak łatwo.
:dziewczyna jeszcze raz go pocałowała, odwróciła się i odeszła. On wkurzony wrócił do zamku.:

Santiago.

:parkuje z piskiem opon sportowym samochodem na placu i wysiada. spuszcza lekko okulary przeciwsłoneczne i rozgląda się wokoło:

Aro

::przechodzi obok placu. Zauważa Santiago. Podchodzi do niego::
Witaj Santiago.

Santiago.

:kłania mu się: witaj Panie.

Aro

::uśmiecha się delikatnie::
Cieszę się, że wróciłeś.
Ale, czemu aż tak długo ci to zajmowało drogi Santiago?

Santiago.

nie było mnie długo ale za to Cathrine, Sindie, Cloe oraz Bonnie nie będą już Ci grozić że powiedzą parę ... ciekawostek Sulpicji. zająłem się nimi :mruga porozumiewawczo:

Aro

To cudownie.
Dziękuję za oddanie przysługi.
::rozejrzł się nerwowo, po czym znów na niego spojrzał::