Park przy plazy

Felix

;zmarszczył brwi, miał nadzieje, że Demetri nie wpakuje się w jakieś gówno. Wyszedł zaraz po niml;

Denitri.

:Dojechałam aż do LA (buhahahahaha) wciąż wciskając gaz do dechy. Przez łzy prawie nic nie widziałam. Nagle zauważyłam coś jakby człowieka i hamując gwałtownie auto uderzyło w mur. Uderzyłam sie głową w kierownicę cudem nie tracąc przytomności. Czułam krew płynącą po czole i policzku. Wygramoliłam się z samochodu oszołomiona i zakrwawiona i nie zważając na gromadzących się wokół ludzi przecisnęłam się miedzy nimi. Po pół godzinie, kiedy myślałam że umrę i nie wiedziałam gdzie jestem znalazłam się pod jakimś szpitalem. Dwóch stażystów zauważyło mnie i chciało zabrać na oddział. Wtedy straciłam przytomność a oni zabrali mnie na oddział.:

Patrick

Czułem, że coś się dzieje, ale nie wiedziałem co. Wracałem właśnie z misji. Zauważyłem że coś się stało, i że wnoszą jakąś blondynkę.
-Denitri!- Wszasnąłem i szybko wbiegłem do szpitala

Denitri.

:wniesiono mnie do gabinetu i jakiś lekarz właśnie chciał mnie obejrzeć kiedy wpadł do gabinetu roztrzęsiony Patrick. Spytał się go kim jest, czy mnie zna i czy wie co się stało:

Patrick

- To moja dziewczyna...! Własnie nie wiem, dopiero co... Zobaczyłem, że ją wnosicie! Zbadajcie ją! Na co czekacie! - Byłem zdenerwowany.

Denitri.

:stażyści starali się odsunąć go na bok aby lekarz w spokoju mógł mnie zbadać. W pokoju czuć było moją krew. lekarz wysłał mnie na serię prześwietleń po wstępnych oględzinach. Powiedział Patrickowi tylko tyle że mam złamaną rękę:

Patrick

-Ale dlaczego do cholery jest nieprzytomna?! I cały czas jej leci krew?! - Źrenice zaczęły mi się powiększać.

Denitri.

"dowiemy się po prześwietleniu. Proszę zaczekać na korytarzu i dać nam spokojnie pracować." :odpowiedział lekarz i poszedł sprawdzić wyniki:

Patrick

Wiedziałem, że muszę wyjść. Bez słowa opuściłem ten cały gabinet, stałem nieruchomo wpatrując się w drzwi i słuchając rozmów wewnątrz.

Sulpicia

:wpada do szpitala jak wiatr:
Den!Den! Gdzie moja wnuczka.:ma rozmazany makijaz i w ogóle nie jest jakby obecna.: Den! :ŁApie za rekę jakąś pielegnierkę: Gdzie moja wnuczka!!

Denitri.

:lekarz zszył mi ranę na czole i założył opatrunek. Syknęłam odzyskując przytomność. Nastawił mi rękę i już po chwili stażyści kończyli zakładać mi gips na nią. Lekarz nie stwierdził urazu czaszki i reszty kości. Powiedział że będę mieć dużo siniaków i że muszą odpoczywać. No i że mogę iść do domu. Dał mi jakieś proszki i powiedział że mogę już iść. Wciąż oszołomiona wyszłam na korytarz szpitala i opadłam na jedno z krzeseł powoli dochodząc do siebie:

Patrick

Zauważyłem Denitri. Od razu znalazłem sie przy niej.
- Co się stało?! - Spytałem spanikowany.

Sulpicia

Den!: zobaczyła dziewcynę i odrazu do niej podbiegła i ja przytuliła: Juz wszystko będzie dobrze .
Zobaczyła Patricka.: Puźniej pogadamy : Wyszła ze szpitala:

Denitri.

:wstałam szybko opierając się zdrową ręką o ramię Patricka. Zmarszczyłam brwi widząc babcię i spytałam ostrym tonem: powiedz mi czy wiedziałaś. Czy wiedziałaś co knują Aro i Michael :odsunęłam się od niej o trochę.: i nie próbuj kłamać. :dodałam złowrogim tonem. Furia i wściekłość powróciły i to ze zdwojoną siłą kiedy wybiegła nagle ze szpitala. Warknęłam ze złości:

Patrick

Złapałem ją w talii i pocałowałem we włosy. Dawno nie była tak blisko mnie... Czułem się happy. Jednak stałem w milczeniu.
(Ona do mnie na gg żebyś edytowała, że jej niby nie było, bo się wkurzyła xd)