Komnata Santiago.

Santiago.

:odsuwa się na pół kroku od łóżka i przygląda się jej badawczo. w jej oczach widzi że się waha:

Alice Cullen

;po chwili namysłu mówi; nie zrobię tego.
;podchodzi do drzwi; wypuść mnie

Santiago.

:podchodzi do niej i bierze jej twarz w dłonie. patrzy jej ciepło w oczy próbując odgadnąć jej myśli:

Alice Cullen

;patrzy mu w oczy, lecz w jej oczach nic nie ma.;

Santiago.

zooostań trochę. będę trzymać ręce przy sobie :wsadza ręce do kieszeni i uśmiecha się rozbrajająco:
:po chwili jednak otwiera drzwi i wychodzi zaraz po niej:

Carmen.

:wolnym krokiem wchodzi do komnaty, kręcąc delikatnie biodrami przy każdym swoimi kroku. Zatrzymała się przed łóżkiem i sprawdziła czy Santiago na pewno za nią idzie:

Santiago.

oto moja komnata :staje w drzwiach i powolnym ruchem zamyka za sobą drzwi nie spuszczając z niej wzroku:

Carmen.

:przygląda mu się z uwodzicielskim uśmiechem: całkiem fajna...

Santiago.

:uśmiecha się zawiadacko i podchodzi do niej powoli: i całkiem fajne rzeczy można w niej robić ...

Carmen.

chętnie to sprawdzę... :przysuwa swoją twarz do jego twarzy i delikatnie rozchyla wargi:

Santiago.

:całuje ją namiętnie obejmując rękami. przysuwa się jeszcze bliżej pogłębiając pocałunki:

Carmen.

:oddaje pocałunki i popycha go na łóżko:

Santiago.

:zaczyna sprawnie odpinać jej sukienkę i zsuwa jej ją:

Carmen.

:zdejmuje jego koszulkę, końcem języka muska jego obojczyki, a potem schodzi coraz niżej:

Santiago.

:z uśmiechem przygląda się jej poczynaniom czekając na jej dalszy ruch: